[دلنوشته ها] ஜ دنیای شیرین من و پسرم ஜ

[یاسمن]

نه من دوست ندارم سند این خونه ریز ریز بشه !ما در دردهامون با هم بودیم باهم گریه کردیم ، با هم خندیدیم و شاد شدیم ، ما در این خانه ی صمیمی از دلتنگیها گفتیم و از نگرانیها ، این خانه ، خانه ی امن ماست ما در این خانه رازهای سر به مهرمان را که شاید عزیزان هم خون ما از ان حتی بی اطلاع بودند را باز کردیم !
اقای سروش این خانه همچنان باید پا بر جا باشد به یاد روزهای تلخ دلتنگی
من در این خانه یک سنگ صبور دارم ، یک کبوتر خوش خبر ، یک حاج اقای فهیم ،یه دختر خوب مثل فاطمه وملیحه و سحر...،من دراین خانه خواهرانی دارم مثل خدیجه و فریده سایه سایت ومعصومه ...من دراین خانه هم دردهایی اشنا دارم مثل مامان نازنین مامان محمد رضا 81 مامان الهام و....من دراینخانه برادر دارم مثل فرید ،فرزاد،امیر علی ،بهزاد ، عبدالحسین ،وحید و....
من دراین سایت دکتر درویش را دارم ،همون دکتر درویش مهربون که هواپیماهای بدون سرنشین را از هشت طبقه ی تهران برای کمک به شکر پنیرم برایم فرستاد (لوله های ازمایش)
ودکتر ستاریان که ساعنها از وقتش را در ازمایشگاه می گذراند تا مرا از دست این بختک نفرت انگیز که سایه ی شومش زندگی مرا تباه کرده نجات دهد !
حالا ببینم کسی هست که جرات کنه سند خونه ی منو ودیگران رو ریزریز کنه !!!
این خانه مدتهاست به من و بسیاری ارامش میدهد
اقای سرووووووووووش و حاج اقای ابراهیمی از بابت این خونه ی امن ممنونم!