1393 / 7 / 16، 01:26 عصر
بیماران مبتلا به دژنراسیون ماکولای مرتبط با سن (AMD) مجبورند تزریقات مکرر به داخل چشمشان را تحمل کنند اما شیوه مبتنی بر رادیوتراپی دانشمندان دانشگاه کینگز کالج لندن، نیاز این افراد به تزریقات را تا حد قابل‌توجهی کاهش می‌دهد. به گزارش"انجمن آرپی، لبر و اشتارگات در ایران" به نقل از ایسنا، این نوع رادیوتراپی مانع از نشت‌کردن شریان‌های خونی می‌شود یا این که از شکل‌گیری شریان‌های جدید در چشم جلوگیری می‌کند. دژنراسیون ماکولا، اختلالی شایع و دارای دو نوع تر و خشک است. دژنراسیون نوع تر، کمتر شایع بوده اما بدخیم‌تر است و بینایی فرد را ظرف چند ماه از بین می‌برد. این بیماری زمانی رخ می‌دهد که شریان‌های خونی زیر ماکولا رشد می‌کنند. ماکولا، نقطه‌ای ریز در پشت چشم بوده که برای دیدن جزئیات ریز حائز اهمیت است.
در دژنراسیون تر، شریان‌های ناسالم و غیرعادی نشت کرده و مایعی تراوش می‌کنند که این موضوع در چشم خراش ایجاد می‌کند. دژنراسیون ماکولای خشک به تدریج رخ می‌دهد و ناشی از آسیب‌دیدگی سلول‌های موجود در پشت چشم توسط پسماندهای انباشتی است. طی چند سال اخیر، درمان استاندارد برای دژنراسیون تر، تزریقات داروهایی مانند Lucentis یا Eylea به درون چشم بوده است. آزمایشات جدید نشان داده‌اند رادیوتراپی، شریان‌های خونی غیرعادی را از بین می‌برد و این موضوع پیشرفت دژنراسیون ماکولای تر را کند می‌کند. بر اساس نتایج حاصل، افرادی که زود درمان می‌شوند و ناحیه آسیب‌دیده چشمشان کمتر از چهار میلی‌متر است، می‌توانند از رادیوتراپی استفاده کنند و این شیوه تعداد تزریقات موردنیاز آن‌ها را تا نصف کاهش می‌دهد. برخلاف تزریقات معمول که عامل رشد را در شریان‌های خونی سرکوب می‌کنند تا از نشت‌کردنشان جلوگیری شود، رادیوتراپی از تابش با ولتاژ پایین مانند پرتو ایکس استفاده می‌کند تا سلول‌ها را در رگ‌های خونی از بین ببرد و صرفا فعالیت‌شان را محدود نکند.
در دژنراسیون تر، شریان‌های ناسالم و غیرعادی نشت کرده و مایعی تراوش می‌کنند که این موضوع در چشم خراش ایجاد می‌کند. دژنراسیون ماکولای خشک به تدریج رخ می‌دهد و ناشی از آسیب‌دیدگی سلول‌های موجود در پشت چشم توسط پسماندهای انباشتی است. طی چند سال اخیر، درمان استاندارد برای دژنراسیون تر، تزریقات داروهایی مانند Lucentis یا Eylea به درون چشم بوده است. آزمایشات جدید نشان داده‌اند رادیوتراپی، شریان‌های خونی غیرعادی را از بین می‌برد و این موضوع پیشرفت دژنراسیون ماکولای تر را کند می‌کند. بر اساس نتایج حاصل، افرادی که زود درمان می‌شوند و ناحیه آسیب‌دیده چشمشان کمتر از چهار میلی‌متر است، می‌توانند از رادیوتراپی استفاده کنند و این شیوه تعداد تزریقات موردنیاز آن‌ها را تا نصف کاهش می‌دهد. برخلاف تزریقات معمول که عامل رشد را در شریان‌های خونی سرکوب می‌کنند تا از نشت‌کردنشان جلوگیری شود، رادیوتراپی از تابش با ولتاژ پایین مانند پرتو ایکس استفاده می‌کند تا سلول‌ها را در رگ‌های خونی از بین ببرد و صرفا فعالیت‌شان را محدود نکند.