: بخش مخصوص مهمانان و بازدیدکنندگان

[ر.ا]

سلام.با تشکر از سایت خوبتان  ایشالله زودتر مشکلاتتون برطرف بشه و معالعجه شوید من به همه اون دخترایی که اینجا نوشتن دوست دارن ازدواج کنند حق می دهم من متاهلم برای مجردا ازدواج یه نیازه مثل احساس گرسنگی و تشنگی ادم دلش می خواد کسی رو داشته باشه که دوستش داشته باشه و دوست داشته بشه. این نیاز طبیعیه که خدا خلق کرده.
من خودم ظاهرم وضعم مالیم و تحصیلات و سطح خانواثگیم عالی بود. اوایل خواستگارایی داشتم که با این همه از من خیلی سرتر بپدن. سال ها همشون منو رد کردن. خواستگاری نبود که بیادو منو بخواد. تا جایی که حاضر شدم زن کسی بشم که خیلی پایین تر از خودم بود و هیچ نقطه مشترکی نداشتیم. یه روز خوش ندیدم. نمی ذاره خانوادمو ببینه نمی ذاره بیرون برم. خستم. ادم هر جور کوتاه میاد یه جور دیگه سوارش می شن. همه ی این کوتاه اومدنا برای ترس از تنهایی توی پیری بود. اما الان تنهام. انقدر کتک خوردن به ادم احساس حقارت می ده. از چه خانواده ی خوب و با فرهنگی بودم گیر چه خانواده ی زبون نفهمی افتادم که در ظاهر ؟؟؟؟؟؟؟؟؟ اما خدا رو بنده نیستن. شوهرم بیمارکوررنگه  بدبینه. دیگه موقعیت ازدواجم مثل قبل نیست. از چاله دراومدم خودمو انداختم توی چاه. جالب اینجاست از روزی که حاضر شدم زن این اقا بشم خواستگارای عالی برام پیدا شد که منو می خواستن. اما به خدا گفتم من به قولی که دادم پایبند می مونم دلم براش سوخت خونستم  کمکش کنم اما اشتباه کردم.