1394 / 7 / 9، 02:17 عصر
ضمن تشکر از حاج اقا ابراهیمی و داداش سروش عزیز
باید عرض کنم که بنده هم با نظر تمام دوستان موافقم و انقد ر دلم از مشکلات خصوصا نداشتن کار پر هست که نمیدونم از کجا شروع کنم ...
باور کنید ما معلولین حتی از سوی جامعه و خود ارگان بهزیستی و سایر ارگانهای ذیربط هم مخصوصا در سالهای اخیر مورد عدم پذیرش و بی مهری قرار گرفتیم تا جایی که حتی من به چشم دیدم مسولین بهزیستی از یک فردسالم
که هنوز دانش اموز نهضت سواد اموزی بود و اشنای مسول بهزیستی برا استخدام در بایگانی استفاده کرد اما منه دارای تحصیلات دانشگاهی رو حتی برای بایگانی قبول نکرد چراا؟ واقعا چرا؟؟؟؟؟؟؟؟؟
ارائه ی خدمات هم مخصوصا به معلولین ناشنوا و کم بینا خصوصا در سال های اخیر به صفر رسیده و به بهانه ی نداشتن بودجه ی دولتی از ارائه ی کوچکترین خدمتی سر باز میزنند مثلا باطری سمعک رو فقط به دانش اموزان و برخی دانشجویان میدن !!خب تکلیف بقیه چی میشه ؟؟؟واقعا مایه ی تاسف است که حتی مددکاران و مسولین بهزیستی هم درک درستی از معلولان تحت پوشش خود ندارند و بیش از پیش باعث تضییع حقوق این افراد میشوند ...
حتی برای گرفتن وام هم خود بهزیستی شرایط فوق العاده سختی گذاشته که تنها تعدادی از این معلولین میتوانند از این تسهیلات استفاده کنند و انها را هم معمولا خود بهزیستی از قبل گلچین کرده است !!
انقدر به ما کار ندادن و انقدر اجازه ی اشتغال به ما ندادند و ما رو محدود کردن حالا هم تا یک جایی اعلام میکنه که نیروی معلول میگیره شرایط سنی و سابقه ی کار رو قاطی شرایط میکنند که دیگه به ما نمیخوره ...تجربه نشون داده که معلولین در بسیاری از زمینه ها حتی کارامد تر و با استعدادتر از افراد سالم هستند و با این که بارها و بارها توانایی هامون رو به همگان ثابت کردیم اما همچنان مورد عدم پذیرش از سوی جامعه و گاهی حتی خانواده قرار داریم و گاهی این تضعیف رو حیه و پذیرفته نشدن از سوی دیگران به بیماری ما دامن میزند و ما رو زودتر از پا در میاورد ...
ما هم مثل تمام افراد سالم انسانیم و حق زندگی داریم حق شغل مناسب مسکن و ازدواج داریم باید به حقوق ما رسیدگی شود و سهل انگاری و بی توجهی مسولین جامعه و بهزیستی و ارگانهای ذیربط رو از ضعف سیستم اجرایی دولت میدانیم ...
والسلام