1394 / 7 / 6، 08:14 عصر
سلام وتشکر از پیگیری مستمر ومطلوب حاج اقای ابراهیمی ودیگر دوستان
اولا مشکلات ما انقد زیاد که برا گفتنش باید طومار نوشت امابیشترین مشکلی که ما معلولین متاسفانه باهاش درگیریم علاوه بر خود بیماری مشکل اشتغال و درامد ومسکن وازدواج هست که بعضا بعضی از معلولین حتی با مدارک دانشگاهی بالا همچنان بیکار هستند وبنظر عدالت نیست که رقابت های استخدامی نابرابر باشه وهمینطور بعضی از ارگان ها وسازمانها از اعمال پذیرش همین سهمیه 3 درصد هم فرار میکنند واصلا لحاظ نمیکنند فی المثل خود نهاد قوه قضائیه که کفه عدالت ومجری وسردمدار عدالته دیدم تو بعضی از ازموناش اصلا هیچ حق وحقوقی برا افراد معلول قائل نیست وقتی مجلس قانونگذاری قانون میذاره که همه ارگانها وسازمانها موظفند که برای ازمون های استخدامی سه درصد از سهمیشون برای معلولین باشه ایا خود قوه قضائیه ارگان ویا سازمان دولتی نیست؟؟؟البته این سازمان بعنوان مثالی بود که خودم باهاش درگیرم و ارگانها وسازمان های دیگری هم وجود داره که حق ما رو نادیده میگرن اگه قانونی هس وتصویب شده پس همه باید بهش پایبند باشن ونظارت هم در این زمینه بسیار ضعیف هستش اگه مشکل کار معلولین حل بشه شاید به موازات این مسئله مشکل ازدواج ومشکلات بعدی هم خودبخود ویاحداقل با کمک حل این مسئله کمتر بشه ....البته ناگفته نماند که سه درصد سهمیه تقریبا ناچیزه وپیشنهاد میشه سهمیه رو از سه درصد به درصد بیشتری افزایش بدین این لحاظ کردن سهمیه هم فقط به درد معلولین با مدارک دانشگاهیست وباید در رابطه با معلولینی هم که مدارک دانشگاهی ندارند وبیکارند نیز کارشناسان مربوطه چاره ای اندیشیده تا مشکل اشتغال این عزیزان نیز از طریق وام های با درصد پایین ویا راه های دیگر حل بشه .. وقتی معلولی در این شرایط سخت اقتصادی معلول باشه بیکار باشه مجرد باشه بی مسکن وبی پول باشه ایا شرایطش قابل تامل وچاره اندیشی نیست؟ ایا فاجعه نیست؟وقتی معلولین مانند معلولان ارپی تقریبا قادر به انجام کار باشند چرا باید مجرد وبیکار وبی مسکن بمونند ودولت هیچ کمکی به اینگونه جوانان نکنه ایا به دلیل معلولیت بجز انکه از سلامتی کامل محرومند ایا باید از زندگی معمولی هم محروم باشند؟ بنظر میاد بزرگترین مشکل بیکاری اشه وهمینطور مشکلات بیمه ای و ومسکن وازدواج وهمینظور بازنشستگی..
