قطعه های عاشقانه و اشعار زیبا و عاشقانه

[خدیجه]

فکر می کنم این شعر آقای شاملو حرف ما و زبان حال خیلی از ماها باشد....

دهانت را می بویند

مبادا که گفته باشی دوستت می دارم
دلت را می بویند
روزگار غریبی ست نازنین

و عشق را

کنار تیرک راه بند
تازیانه می زنند .
عشق را در پستوی خانه نهان باید کرد
در این بن بست کج و پیچ سرما
آتش را به سوختْ بارِ سرود و شعر
فروزان می دارند
به اندیشیدن خطر مکن

روزگار غریبی ست نازنین

آن که بر در می کوبد شباهنگام
به کشتن چراغ آمده است .
نور را در پستوی خانه نهان باید کرد
آنک قصابان اند بر گذرگاه ها مستقر
با کنده وساتوری خون آلود

روزگار غریبی ست، نازنین

و تبسم را بر لب ها جراحی می کنند
و ترانه ها را بر دهان .
شوق را در پستوی خانه نهان بایدکرد
کباب قناری
بر آتش سوسن و یاس

روزگار غریبی ست، نازنین

ابلیس پیروزْ مست
سور عزای ما را بر سفره نشسته است
خدا را در پستوی خانه نهان باید کرد