اشعار و داستانهای کودکان

[یاسمن]

مدادرنگی ها مشغول بودند به جز مدادسفید
هیچکس به او کار نمیداد
همه می گفتند :
تو به هیچ دردی نمیخوری !
یک شب که مداد رنگی ها تو سیاهی شب گم شده بودند ،
مداد سفید تا صبح ماه کشید
مهتاب کشید
وانقدر ستاره کشید که ،
کوچک و کوچکتر شد
صبح توی جعبه ی مدادرنگی
جای خالی او با هیچ رنگی پر نشد
به یاد هم باشیم شاید فردا ما هم نباشیم .....