قطعه های عاشقانه و اشعار زیبا و عاشقانه

[فرید]

هوای قریه بارانیست
کسی از دور میآید
کسی از گل بوته های نور میآید
نگاهش بوی جنگل های باران خورده را دارد
و وقتی گیسوانش را رها در باد می سازد دل من سخت میگرد .
هوای قریه بارانیست .
درها را کمی وا کن . . که عطر گلها بپیچد در رواق من .
که شاید خیل لک لک ها نشیند در رواق من .
هوای قریه بارانیست .
جمیله جان میبینی که ساحلها چه خاموشست .
کنار کوچه ها دیگر گل لادن نمیروید .
برنجستان ما غمگین غمگین است
و دیگر برزگرها شعر لیلی را نمیخوانند
روایتهای شیرین را نمیدانند
هوا در عطر سوسن های کوهی بوی اردک های وحشی را نمیریزد
و در شبهای مهتابی صدای جز هیاهوی مترسکها نمآید .
هوای قریه بارانیست
دل من سخت غمگین غمگین است . . .

شمس لنگرودی