خاصیت معجزه آسای موزهای گندیده و سیاه

[سعیده]

به گزارش"انجمن آرپی،اشتارگارت و لبر در ایران"به نقل از نامه نیوز،از این به بعد موزهای زرد و شاداب را نخورید و صبر کنید تا سیاه و پژمرده شوند.موزهای خیلی رسیده و نرم را که پر از لکه های تیره هستند و اگر به هر کسی آنها را تعارف کنید نوعی توهین حساب میشود دور نریزید زیرا آخرین تحقیقات دانشمندان ژاپنی نشان میدهد که موزهای له شده و سیاه دارای ماده معجزه آسای تی – ان – اف میباشند که قدرت مبارزه با سلول های سرطانی و از بین بردن آنها را دارند و هر چقدر موز رسیده تر و سیاه تر باشد بیشتر دارای این ماده است.بر اساس تحقیقات دانشمندان ژاپنی در میان میوه هایی که خاصیت ضد سرطان دارند مثل انگور – سیب – هندوانه – آناناس – گلابی – و خرمالو، موز خاصیت بیشتری در افزایش گلبول های سفید و قوی کردن سیستم ایمنی بدن و شکست دادن سلول های سرطانی دارد زیرا میزان ماده تی – ان – اف در موزهای رسیده از میوه های دیگر بیشتر است.از این به بعد موزهای زرد و شاداب را نخورید و صبر کنید تا سیاه و پژمرده شوند آنوقت آنها را بخورید زیرا موز رسیده هشت برابر بیشتر از موز نرسیده تی – ان – اف دارد به عبارت دیگر هشت برابر بیشتر خاصیت ضد سرطان دارد.دانشمندان ژاپنی خوردن یک تا دو عدد موز را در روز توصیه میکنند.اگرچه خاصیت هویج بیش از سایر خوراکی ها برای چشم زبانزد شده اما باید بدانید که موز نیز به همین نسبت برای چشم ها خاصیت دارد. موز حاوی مقدار اندک اما مورد نیاز ویتامین «آ» برای بدن است که این میزان برای حفاظت از چشم ها، حفظ بینایی و همینطور بهبود بینایی در شب حیاتی است. ویتامین آ محتوی ترکیباتی است که از غشاء اطراف چشم محافظت می کند. این ترکیبات همچنین تشکیل دهنده پروتئین هایی هستند که نور را به قرنیه چشم منتقل می کنند. موز نیز مانند سایر میوه ها به جلوگیری از تحلیل و ضعف عضلانی کمک می کند.

*پوست موز، خوراکی یا سمی*

شاید شناخته شده ترین و متداول ترین خطری که از پوست موز به ذهن می رسد سرخوردن روی آن است اما باید بدانید که پوست موز سمی نیست و در واقع یک خوراکی سرشار از مواد مغذی است. اگرچه خوردن پوست موز چندان متداول نیست اما از دیرباز در برخی غذاهای آسیایی یک پای ثابت بوده است. پوست موز معمولا به صورت پخته یا سرخ شده مصرف می شود.اگرچه پوست موز به صورت خام یا ترکیب با سایر میوه ها هم قابل خوردن است. پوست موز شیرینی خود میوه موز را ندارد اما هرچه موز رسیده تر باشد پوست آن نیز شیرین تر است.پوست موز نیز مانند میوه آن سرشار از پتاسیم، منیزیم، فیبر و تریپتوفان است. میزان فیبر موجود در پوست موز بسیار بیشتر از فیبر موجود در خود میوه است. پوست موز همچنین محتوی «لوتئین» است که این ماده یک آنتی اکسیدان تقویت کننده بینایی است و از چشم در مقابل تابش اشعه ماوراء بنفش و رادیکال های آزاد محافظت می کند.