: تبدیل سلول های پوستی به سلول های بنیادی

[صدف]

تکنیکی جدید توانسته است مشکلات موجود در سر راه تولید سلول های بنیادی پرتوان القایی را تا حدی برطرف کند و راه را برای مطالعات بیماری ها و تکوین داروها هموار کند.به گزارش "انجمن حمایت ازبیماران چشمی آرپی،لبر و اشتارگات در ایران" به نقل ازmedicalnewstoday، سلول های بنیادی ابزاری ایده آل برای درک بیماری ها و تکوین درمان های جدید هستند ولی با این حال، بدست آوردن این سلول های بنیادی در مقادیر کافی کاری مشکل است. از جمله این سلول ها، سلول های بنیادی پرتوان القایی است که روش های تولید آن ها از بازبرنامه ریزی سلول های بنیادی نیازمند اجرای چندین مرحله است و متاسفانه راندمان کار نیز بسیار پایین است و از روش های معمول تنها تعداد اندکی سلول تولید می شود. اینک تیمی از محققین در انستیتو تحقیقات پزشکی سانفورد-برونهام توانسته اند تا حدی این روش را بهبود ببخشند. آن ها چندین میکروRNAی خاص را شناسایی کرده اند که طی برنامه ریزی سلولی مهم هستند و می توانند کارایی تبدیل سلول های بنیادی به سلول های بنیادی پرتوان القایی را افزایش دهند. در واقع این محققین چندین سد مولکولی اولیه را در فرایند بازبرنامه ریزی شناسایی کرده اند و دریافته اند که چگونه می توانند با استفاده از  میکروRNAها آن ها را از پیش رو بردارند. این مطالعه نه تنها دیدگاه های جدیدی را در مورد نقش RNAهای کد نشونده(non-coding RNAs) طی بازبرنامه ریزی سلول های سوماتیک ارائه می دهد بلکه اصول جدیدی را برای استفاده از میکروRNAها به عنوان یک انهانسر بزرگ برای تولید سلول های iPS ارائه می دهد. آن ها دریافته اند که miR-93 و miR-106b به عنوان بخشی از مکانیسم دفاعی سلول در زمان بازبرنامه ریزی سلول عمل می کنند. در واقع مطالعه عمیق تر نشان می دهد که این دو میکروRNA، پروتئین های Tgfbr2 و p21 را هدف قرار می دهند. این پروتئین ها  با متوقف کردن چرخه سلولی مسیر تولید سلول های iPS را آهسته می کنند و سلول ها را به سمت مرگ سلولی سوق می دهند. با رسیدن به این اطلاعات سودمند محققین تصمیم گرفتند از مزایای این دانسته ها استفاده کنند. آن ها miR-93 و miR-106b اضافی را به سلول های پوستی اضافه کردند. این امر موجب بلوک شدن Tgfbr2 و p21 شد و در نتیجه سلول های بیشتری زنده ماندند و در نتیجه سلول های iPS بیشتری بدست آمد. با توجه به آن چه گفته شد می توان با استفاده از مزیت های استفاده از میکروRNAها و درک موجود در مورد بیولوژی سلول های بنیادی، مدل های بهتر و بیشتری از بیماری ها ایجاد کرد و در نتیجه راه های درمانی بیشتری نیز ارائه داد. علاوه براین چنین یافته هایی می تواند درک ما را در مورد رفتارهای طبیعی و غیر طبیعی سلول های بنیادی طی تکوین و بیماری ها افزایش دهند.