1393 / 11 / 8، 11:34 عصر
به گزارش"انجمن حمایت ازبیماران چشمی آرپی،لبرواشتارگات درایران" به نقل ازدکتر کوپراسمیت، این روزها در نیویورک استفاده از اپتیکال کاهرنس توموگرافی(OCT) برای اندازه گیری میزان نازک شدگی لایه فیبرهای عصبی شبکیه (RNFL) امری عادی به شمار می رود . کاهش ضخامت این لایه در اثر آسیب عصب بینایی اتفاق می افتد که ناشی از عواملی از قبیل گلوکوم، نوریت اپتیک، اپتیک ایسکمیک نوروپاتی است. این دستگاه همچنین برای تعیین میزان پیشرفت بیماری و عوارض درمان مورد استفاده قرار می گیرد.
درسال 2014 در همایش چشم پزشکی آکادمی آمریکا، دکتر کوپراسمیت، با تمرکز بر برخی از یافته های قبلی خود در زمینه مطالعات تصویربرداری چشمی سخنرانی کرد. دکتر کوپراسمیت ضمن اشاره به علاقه خود برای مطالعه در زمینه چشم پزشکی عصب بینایی عنوان کرد به دلیل اقامتش برای شرکت در همایش مجبور شده است چند روزی از مطالعه در زمینه تصویربرداری چشمی دور بماند. موضوع دیگری که در این همایش مورد بررسی قرار گرفت پیشرفت در استفاده از لیزر در جراحی آب مروارید در جریان فرآیند درمان بود. از روش های دیگری که برای تصویربرداری وجود دارد می توان پلاریمتری و اپتیک کاربردی را نام برد که کمتر مورد استفاده قرار می گیرند.
این روش ها و تکنیک های دیگر می توانند آسیب به آکسون های ریپاپیلاری شبکیه ای و سلول های گانگلیونی پشت لایه فیبرهای عصبی شبکیه(RNFL) که نازک شده است را نشان دهند و هم چنین می توانند برای افزایش قدرت درمان و یا به عنوان یک پاسخ قابل مشاهده و یا به عنوان یک نشانگر زیستی در آزمایش های درمانی مورد استفاده قرار گیرند. دکتر کوپراسمیت، مدیر بخش چشم پزشکی عصب بینایی موسسه مغز و اعصاب و جراحی مغز و اعصاب در مانت سینائی نیویورک، و رئیس چشم پزشکی عصب بینایی مرکز خدمات چشم و گوش نیویورک گفت: مانند اکثر چشم پزشکان عصب بینایی و متخصصان گلوکوم، من هم همیشه علاقه مند به شناسایی تغییرات در عصب بینایی هستم که برای تشخیص اثرات درمان می تواند مورد استفاده قرار گیرد که این تغییرات اصطلاحا ً نشانگر زیستی نامیده می شوند. وی هم جنین عنوان کرد علاقه مند است در مورد برخی از روش های درمانی پرهزینه و مخرب، که گمان می رود باعث بهبودی آسیب های عصب بینایی دائمی نخواهند شد تحقیقاتی انجام دهد.
کوپراسمیت طی یک کار مشترک با تعدادی از همکارانش، بیماری هایی که باعث آسیب عصب بینایی می شوند از جمله اپتیک نوریت مرتبط با اسکلروز چندگانه یا ایسکمیک اپتیک نوروپاتی و آسیب عصب بینایی ناشی از پاپیلادمای مزمن(تورم سر عصب بینایی) را مورد بررسی قرار داد. همه این اختلالات ممکن است به طور ناگهانی و یا به تدریج باعث از بین رفتن دید شوند. دکتر کوپراسمیت گفت: ما در تلاش هستیم درمان هایی را برای جلوگیری از کاهش تدریجی بینایی و حفظ میزان فعلی بینایی و در نهایت بازگرداندن دید از دست رفته بیماران، ارائه کنیم. تا به امروز، هیچ داروی محافظ نورونی موثر در انسان تأیید نشده است. اما دکتر کوپر اسمیت عنوان کرد زمانی که آنها در دسترس هستند، سوال این است که، چگونه می خواهید آنها را مطالعه کنید؟ او پرسید، و پاسخ این است، "تصویربرداری"
درسال 2014 در همایش چشم پزشکی آکادمی آمریکا، دکتر کوپراسمیت، با تمرکز بر برخی از یافته های قبلی خود در زمینه مطالعات تصویربرداری چشمی سخنرانی کرد. دکتر کوپراسمیت ضمن اشاره به علاقه خود برای مطالعه در زمینه چشم پزشکی عصب بینایی عنوان کرد به دلیل اقامتش برای شرکت در همایش مجبور شده است چند روزی از مطالعه در زمینه تصویربرداری چشمی دور بماند. موضوع دیگری که در این همایش مورد بررسی قرار گرفت پیشرفت در استفاده از لیزر در جراحی آب مروارید در جریان فرآیند درمان بود. از روش های دیگری که برای تصویربرداری وجود دارد می توان پلاریمتری و اپتیک کاربردی را نام برد که کمتر مورد استفاده قرار می گیرند.
این روش ها و تکنیک های دیگر می توانند آسیب به آکسون های ریپاپیلاری شبکیه ای و سلول های گانگلیونی پشت لایه فیبرهای عصبی شبکیه(RNFL) که نازک شده است را نشان دهند و هم چنین می توانند برای افزایش قدرت درمان و یا به عنوان یک پاسخ قابل مشاهده و یا به عنوان یک نشانگر زیستی در آزمایش های درمانی مورد استفاده قرار گیرند. دکتر کوپراسمیت، مدیر بخش چشم پزشکی عصب بینایی موسسه مغز و اعصاب و جراحی مغز و اعصاب در مانت سینائی نیویورک، و رئیس چشم پزشکی عصب بینایی مرکز خدمات چشم و گوش نیویورک گفت: مانند اکثر چشم پزشکان عصب بینایی و متخصصان گلوکوم، من هم همیشه علاقه مند به شناسایی تغییرات در عصب بینایی هستم که برای تشخیص اثرات درمان می تواند مورد استفاده قرار گیرد که این تغییرات اصطلاحا ً نشانگر زیستی نامیده می شوند. وی هم جنین عنوان کرد علاقه مند است در مورد برخی از روش های درمانی پرهزینه و مخرب، که گمان می رود باعث بهبودی آسیب های عصب بینایی دائمی نخواهند شد تحقیقاتی انجام دهد.
کوپراسمیت طی یک کار مشترک با تعدادی از همکارانش، بیماری هایی که باعث آسیب عصب بینایی می شوند از جمله اپتیک نوریت مرتبط با اسکلروز چندگانه یا ایسکمیک اپتیک نوروپاتی و آسیب عصب بینایی ناشی از پاپیلادمای مزمن(تورم سر عصب بینایی) را مورد بررسی قرار داد. همه این اختلالات ممکن است به طور ناگهانی و یا به تدریج باعث از بین رفتن دید شوند. دکتر کوپراسمیت گفت: ما در تلاش هستیم درمان هایی را برای جلوگیری از کاهش تدریجی بینایی و حفظ میزان فعلی بینایی و در نهایت بازگرداندن دید از دست رفته بیماران، ارائه کنیم. تا به امروز، هیچ داروی محافظ نورونی موثر در انسان تأیید نشده است. اما دکتر کوپر اسمیت عنوان کرد زمانی که آنها در دسترس هستند، سوال این است که، چگونه می خواهید آنها را مطالعه کنید؟ او پرسید، و پاسخ این است، "تصویربرداری"
مــترجم: مـاهـان
ویرایش:سـروش
http://forum.rpsiran.ir