1393 / 12 / 17، 09:27 عصر
سوختهای پیشرفته هوشمند برای ژن درمانی RP و LCA
به گزارش "انجمن حمایت ازبیماران چشمی آرپی، لبرو اشتارگات درایران" به نقل از blindness مورخ27 فوریه 2015 ژن CBR1 هدف اصلی برای مبارزه با بیماری های آزاردهنده شبکیه همچون RP و LCA است.زیرا جهش این ژن بعضی مواقع منجر به کاهش بینایی به صورت شدید می شود. حدود 4000 نفر در آمریکا و 80000 نفر در جهان مبتلا به این جهش هستند. CBR1منجر به تولید پروتئینی می شود که در ماندگاری و عملکرد سلول های گیرنده نوری نقش موثری ایفا می کند. CBR1 همچنین برای حفظ ساختار لایه ای سلول هایی که پردازش نور را انجام می دهند مهم است.
با این وجود به دو علت توسعه ژن درمانی CBR1 توسط دانشمندان به مشکل برخورده است. اول، این ژن برای انتقال بوسیله سیستم AAV به داخل شبکیه بسیار بزرگ است. AAV ها به طور گسترده و موفقیت آمیزی در مطالعات انسانی بیماری های شبکیه و ژن درمانی آن به کار می روند. AAV استاندارد توانایی حمل ژن های سالم CBR1 را به درون سلول هایی که به آن نیاز دارند را ندارند. دوم، محل قرارگیری ژن CBR1 و ژن مرتبط با آن CBR2 در مدل موش برعکس محل این دو ژن در انسان است.
محققان FFB با ابتکار یک راه حل برای غلبه بر این موانع و توسعه ژن درمانی بیماری های شبکیه و بهبود ساختار و عملکرد آن در موش ها ابداع کردند. به جای جایگزینی ژن های معیوب CBR1 با ژن های سالم و جدید CBR1 که استراتژی معمول در ژن درمانی است، آن ها ژن های معیوب را با CBR2 سالم جایگزین کردند. CBR2 به اندازه کافی کوچک است که درون AAV قرار گیرد. محققان اعتقاد دارند این ژن به اندازه کافی به CBR1 شبیه است و می تواند وظایف آن را به درستی انجام دهد. نتایج تحقیق این گروه اخیرا در ژنتیک مولکولی انسان منتشر شده است.
عملکرد پروتئین تولید شده توسط CBR1 و CBR2 در موش و انسان بسیار به هم شبیه است و در بعضی موارد تنها عملکردCBR2 کاملا منطبق است. دکتر جان هولد، رهبر تیم تحقیقاتی می گوید: قبل از ورود ژن درمانی CBR2 به مرحله انسانی ما آزمایش هایی برای بررسی ایمنی این روش برای شبکیه در بلند مدت انجام خواهیم داد و سپس به مطالعات انسانی برای درمان بیماری هی RP و LCA ناشی از جهش ژن CBR1 خواهیم پرداخت.
CBR1 معمولا در هر دو نوع ( مخروطی، استوانه ای) سلول های گیرنده نور و همچنین در سلول های مولر که شبیه میله های یک چرخ درشبکیه هستند و ساختار آن را حفظ کرده و نور را به درون شبکیه هدایت می کنند، وجود دارد. CBR2 تنها در لایه های خاصی و به میزان کمی در سلول های گیرنده نور حضور دارد. درمان شامل ورود CBR2 به درون سلول های مخروطی، استوانه ای و مولر و جایگزینی آن با سلول های آلوده است.
دکتر استفان رز، رئیس اداری بخش تحقیقات FFB می گوید: من هوش تیم نترلند را تحسین می کنم. آن ها برای رسیدن به هدفشان، یعنی جایگزینی ژن سالم با ژن جهش یافته CBR1 مجبور بودند از بیرون به این موضوع بنگرند. هرچند بیشتر کار باقی مانده است، ما از توانایی این روش درمانی در حرکت به سمت مطالعات بالینی هیجان زده ایم.
با این وجود به دو علت توسعه ژن درمانی CBR1 توسط دانشمندان به مشکل برخورده است. اول، این ژن برای انتقال بوسیله سیستم AAV به داخل شبکیه بسیار بزرگ است. AAV ها به طور گسترده و موفقیت آمیزی در مطالعات انسانی بیماری های شبکیه و ژن درمانی آن به کار می روند. AAV استاندارد توانایی حمل ژن های سالم CBR1 را به درون سلول هایی که به آن نیاز دارند را ندارند. دوم، محل قرارگیری ژن CBR1 و ژن مرتبط با آن CBR2 در مدل موش برعکس محل این دو ژن در انسان است.
محققان FFB با ابتکار یک راه حل برای غلبه بر این موانع و توسعه ژن درمانی بیماری های شبکیه و بهبود ساختار و عملکرد آن در موش ها ابداع کردند. به جای جایگزینی ژن های معیوب CBR1 با ژن های سالم و جدید CBR1 که استراتژی معمول در ژن درمانی است، آن ها ژن های معیوب را با CBR2 سالم جایگزین کردند. CBR2 به اندازه کافی کوچک است که درون AAV قرار گیرد. محققان اعتقاد دارند این ژن به اندازه کافی به CBR1 شبیه است و می تواند وظایف آن را به درستی انجام دهد. نتایج تحقیق این گروه اخیرا در ژنتیک مولکولی انسان منتشر شده است.
عملکرد پروتئین تولید شده توسط CBR1 و CBR2 در موش و انسان بسیار به هم شبیه است و در بعضی موارد تنها عملکردCBR2 کاملا منطبق است. دکتر جان هولد، رهبر تیم تحقیقاتی می گوید: قبل از ورود ژن درمانی CBR2 به مرحله انسانی ما آزمایش هایی برای بررسی ایمنی این روش برای شبکیه در بلند مدت انجام خواهیم داد و سپس به مطالعات انسانی برای درمان بیماری هی RP و LCA ناشی از جهش ژن CBR1 خواهیم پرداخت.
CBR1 معمولا در هر دو نوع ( مخروطی، استوانه ای) سلول های گیرنده نور و همچنین در سلول های مولر که شبیه میله های یک چرخ درشبکیه هستند و ساختار آن را حفظ کرده و نور را به درون شبکیه هدایت می کنند، وجود دارد. CBR2 تنها در لایه های خاصی و به میزان کمی در سلول های گیرنده نور حضور دارد. درمان شامل ورود CBR2 به درون سلول های مخروطی، استوانه ای و مولر و جایگزینی آن با سلول های آلوده است.
دکتر استفان رز، رئیس اداری بخش تحقیقات FFB می گوید: من هوش تیم نترلند را تحسین می کنم. آن ها برای رسیدن به هدفشان، یعنی جایگزینی ژن سالم با ژن جهش یافته CBR1 مجبور بودند از بیرون به این موضوع بنگرند. هرچند بیشتر کار باقی مانده است، ما از توانایی این روش درمانی در حرکت به سمت مطالعات بالینی هیجان زده ایم.
مــترجم: جـلال
ویرایش:سـروش
http://forum.rpsiran.ir