1393 / 10 / 28، 12:24 صبح
به گزارش"انجمن آرپی، لبر و اشتارگات در ایران" به نقل از پایگاه اطلاع رسانی شبکه خبر، فناوری کاشت حلزون در سیستم شنوایی ناشنوایان و کم شنوایان در سراسر جهان همه گیر شده اما حتی پیشرفته ترین مدل این فناوری که شامل انجام جراحی و کاشت در بخشی از گوش می شود با نواقص کارکردی همراه است. اکنون گروهی از محققان دانشگاه کلورادو در آمریکا جایگزینی جالب توجه برای این وسیله ارائه کرده اند. این دستگاه کوچک که گیره ویژه برای اتصال به زبان دارد، عبارات گفتاری را به ریز ارتعاشات مخصوص تبدیل می کند. ایمپلنت های حلزونی کنونی در دنیا با استفاده از یک یا چند ریزمیکروفون عمل کرده تا صداها از محیط اطراف دریافت شود.
در ادامه امواج صوتی به وسیله پردازشگر گفتاری فیلتر شده و تنها صداهای انسانی را راهی سیستم شنوایی فرد می کند. پس از این مرحله امواج صوتی به پالس های الکتریکی تبدیل شده و سپس به یک سری الکترودهای کاشته شده در حلزون گوش منتقل می شود. این الکترودها به طور مستقیم اعصاب شنوایی فرد را تحریک کرده و بدین ترتیب اطلاعات صوتی به مغز ارسال می شود. این فناوری جدید که به دست توسط محققان دانشگاه کلورادو ارایه شده مکانیسم مشابهی با فناوری کاشت حلزون در گوش دارد. در عین حال این فناوری جدید به میکروفون بسیار کوچکی مجهز است که امواج صوتی را دریافت و به سیگنالهای الکتریکی تبدیل می کند. در این نوآوری، پیام ها با بلوتوث به یک گیره کوچک ارسال می شود، زیرا فرد ناشنوا این گیره را در دهان خود نگاه می دارد وبا فشردن زبان خود روی گیره سبب می شود، یک سری الکترودهای تعبیه شده در آن به پیام های مربوط به رشته های عصبی بخش های مختلف زبان، واکنش نشان می دهد و بدین ترتیب درک آنچه گفته می شود در مغز امکان پذیر خواهد شد.
در ادامه امواج صوتی به وسیله پردازشگر گفتاری فیلتر شده و تنها صداهای انسانی را راهی سیستم شنوایی فرد می کند. پس از این مرحله امواج صوتی به پالس های الکتریکی تبدیل شده و سپس به یک سری الکترودهای کاشته شده در حلزون گوش منتقل می شود. این الکترودها به طور مستقیم اعصاب شنوایی فرد را تحریک کرده و بدین ترتیب اطلاعات صوتی به مغز ارسال می شود. این فناوری جدید که به دست توسط محققان دانشگاه کلورادو ارایه شده مکانیسم مشابهی با فناوری کاشت حلزون در گوش دارد. در عین حال این فناوری جدید به میکروفون بسیار کوچکی مجهز است که امواج صوتی را دریافت و به سیگنالهای الکتریکی تبدیل می کند. در این نوآوری، پیام ها با بلوتوث به یک گیره کوچک ارسال می شود، زیرا فرد ناشنوا این گیره را در دهان خود نگاه می دارد وبا فشردن زبان خود روی گیره سبب می شود، یک سری الکترودهای تعبیه شده در آن به پیام های مربوط به رشته های عصبی بخش های مختلف زبان، واکنش نشان می دهد و بدین ترتیب درک آنچه گفته می شود در مغز امکان پذیر خواهد شد.