میلیون ها بیماری که از گلوکوم رنج می برند ممکن است از مزایای ایجاد یک مدل جدید این بیماری که بر مبنای سلول های بنیادی است بهره مند شوند. این مدل جدید موسوم به" disease in a dish " می تواند برای ارزیابی مکانیسمی که به موجب آن گلوکوم به سلول های گانگلیونی شبکیه(RGC) آسیب می زند و منجر به نابینایی می شود، کمک کند و اهداف درمانی جدیدی را معرفی کند.

به گزارش"انجمن حمایت ازبیماران چشمی آرپی،لبر و اشتارگات در ایران " به نقل از Sciencedaily، سلول های گانگلیونی شبکیه، گروهی از سلول های عصبی موجود در شبکیه هستند که تصاویر را به مغز می فرستند و ما را قادر به دیدن می سازند. گلوکوم این سلول ها را مورد آسیب قرار می دهد و با مرگ آن ها، این سلول ها جایگزین می شوند. درک مکانیسمی که گلوکوم به سلول های گانگلیونی شبکیه آسیب می زند، خود می تواند دستاوردی بزرگ در راه مقابله با این بیماری باشد.

در سال های اخیر، دستیابی به فناوری تولید سلول های iPS و به دنبال آن تولید سلول های گانگلیونی شبکیه در شرایط آزمایشگاهی شرایط را برای مدل سازی بیماری گلوکوم فراهم کرده است و همین مدل سازی ها نقش پشتیبان پیام رسانی mTOR را در بازسازی آکسون های سلول های گانگلیونی شبکیه انسانی بدنبال آسیب نشان داده است. اما در مطالعه ای جدید، دکتر احمد و همکارانش سعی کرده اند زمان بندی و مراحل تکوینی طبیعی سلول های گانگلیونی شبکیه انسانی را به خوبی شبیه سازی کنند تا بتوانند دریابند که انحراف از کدام یک از این مراحل و زمان بندی ها منجر به بروز گلوکوم می شود. ارزیابی های اولیه نشان داد به موجب این مدل سازی، زیر نوع های مختلفی از سلول های گانگلیونی شبکیه تولید می شود که شبیه شرایط طبیعی است. هم چنین شواهد حاکی از این امر بود که حساس بودن و یا مقاوم بودن سلول های گانگلیونی شبکیه به گلوکوم قویا به زیر نوع مربوطه وابسته است. هم چنین نتایج بررسی ها نشان داد که ایجاد اختلال در مسیرهای پیام رسانی mTOR و Notch نقش بسیار مهمی در بروز گلوکوم دارد. این مطالعه این مسیرهای پیام رسانی را هدف مهمی برای طراحی درمان های جدید برای گلوکوم معرفی می کند.