زیست شناسان IUPUI سلول های گانگلیون شبکیه مشتق از سلول های بنیادی پرتوان انسانی(hPSC-RGCs) را در آزمایشگاه رشد داده اند و راهی را برای ایجاد مدل های بالغ تری که بتوانند ریز محیط شبکیه انسانی را شبیه سازی کنند، فراهم آورده اند.

به گزارش "انجمن حمایت ازبیماران چشمی آرپی،لبر و اشتارگات در ایران " به نقل از Sciencedaily، با هم کشتی hPSC-RGCها و آستروسیت ها، محققین توانسته اند سلول هایی را تولید کنند که بیش از همیشه به سلول های گانگلیونی شبکیه(RGCs) شبیه هستند و می توانند برای مطالعه بیماری هایی مانند گلوکوم استفاده شوند.

جیسون میر و همکارانش در IUPUI از ارگانوئیدهای شبکیه مشتق از سلول های بنیادی پرتوان انسانی برای درک بهتر تکوین و بلوغ سلول های گانگلیونی شبکیه استفاده کرده اند. این سلول ها اطلاعات بینایی را به مغز منتقل می کنند و زمانی که این ارتباط تخریب شود، فرد بینایی اش را از دست می دهد. اما سلول های گانگلیونی شبکیه به تنهایی در شبکیه وجود ندارند و عمل نمی کنند، سلول های استروسیتی نیز برای حمایت و هدایت این سلول ها حیاتی هستند. این آستروسیت ها در پیرامون سلول های گانگلیونی شبکیه و در سراسر مسیر عصب اپتیک به مغز وجود دارند و نقش مهمی را در تکوین و عملکرد سلول های گانگلیونی شبکیه بازی می کنند.

مطالعه صورت گرفته بوسیله جیسون میر و همکارانش نشان داد که آستروسیت ها موجب تمایز هر چه بهتر سلول های بنیادی پرتوان انسانی به سلول های گانگلیونی شبکیه می شوند و موجب می شوند که این سلول ها، عملکردی شبیه آن چه داشته باشند که سلول های گانگلیونی بالغ انتظار می رود. سلول های گانگلیونی شبکیه،‌ اولین سلول هایی هستند که بوسیله گلوکوم آسیب می بینند  و به عقیده محققین می توان از hPSC-RGCها برای ایجاد مدلی مناسب برای مطالعه گلوکوم و ... استفاده کرد.