آب مروارید

آب مروارید در واقع نقاط کدر و تیره‌ای است که به مرور زمان در عدسیِ چشم‌ها تشدید پیدا می‌کند. بیشتر بخش عدسی چشم ما را آب و پروتئین تشکیل می‌دهد. آب مروارید زمانی رخ می‌دهد که این پروتئین‌ها به یکدیگر چسبیده و به شکل توده شوند. این مسئله باعث می‌شود که عدسی چشم‌هایمان حالت تیره پیدا کند. این تیرگی بر بینایی ما تأثیر گذاشته و اغلب آن را تار می‌کند. آب مروارید، بیماری‌ای شایع در افراد مسن بوده و از هر ۳ فرد بالای ۶۵ سال، یک نفر دچار آب مروارید است.

عدسی چشم را که به خاطر آب مروارید حالت تیره پیدا می‌کند می‌توان طی یک عمل یک روزه برداشت. طی این عمل عدسی چشم ما با یک عدسی مصنوعی تعویض می‌شود. احتمالا مجبور می‌شوید برای مدتی روی چشم‌تان از پَدهای مخصوص استفاده کنید و چشم‌پزشک هم برایتان قطره‌های مخصوص تجویز خواهد کرد.

AMD نام نوعی بیماری است که در آن قدرت بینایی بخش مرکزی چشم‌هایتان را از دست می‌دهید. این مشکل اغلب برای هر دو چشم و در یک زمان رخ می‌دهد و معمولا به مرور پیشرفت کرده و بدتر می‌شود، بنابراین ممکن است در آغاز نتوانید آن را تشخیص دهید. دو نوع AMD وجود دارد:

AMD خشک: این بیماری زمانی آغاز می‌شود که سلول‌های موجود در جسمِ زرد به خاطر رسوب پروتئین چرب یا همان دروسن آسیب ببیند. در این وضعیت قدرت بینایی شما به مرور کمتر می‌شود. این مشکل معمولا زمانی آغاز می‌شود که هیچ نوع مشکلی را نمی‌توانید در ارتباط با قدرت بینایی خود تشخیص دهید. از هر ۱۰ موردی که AMD دارند ۹ موردشان در این دسته‌بندی قرار می‌گیرند.

AMD تَر: این بیماری زمانی رخ می‌دهد که رگ‌های خونیِ غیرعادی شکل گرفته و به سلول‌های موجود در جسم زرد آسیب وارد می‌کند. این جسم زرد ناحیه‌ای کوچک در مرکز شبکیه شماست، در واقع بخشی از چشم که به شما امکان می‌دهد آنچه را که در امتداد دیدتان قرار دارد ببینید. از طرفی کمک می‌کند بتوانید جزئیات چیزی را که جلویتان قرار گرفته مشاهده کنید. این بیماری از AMD خشک حادتر و جدی‌تر است.

اگر زمان زیادی را در نور زیاد سپری کنیم و از چشممان محافظت نکنیم، خطر پیشرفت این بیماری‌ها هم افزایش می‌یابد. با این حال، این‌ها تنها بیماری‌هایی نیستند که نور مسبب آنها است.

-سعی کنید از پلک چشم‌ها و خود چشم‌ها محافظت کنید. این ناحیه از پوست بسیار حساس و ظریف بوده و به راحتی توسط پرتوهای فرابنفش آسیب می‌بیند.

-وقتی قرنیه مدت زمان زیادی در معرض پرتو فرابنفش قرار می‌گیرد، این مسئله می‌تواند منجر به بروز آفتاب‌زدگی روی بافت‌های حساس آن شود. این بیماری که آن را به نام التهاب قرنیه به خاطر پرتو فرابنفش می‌شناسند می‌تواند دردناک باشد و منجر به کاهش قدرت بینایی شود.پرتو فرابنفش از منابع مختلفی ساطع می‌شود از جمله خورشید، لامپ‌های خورشیدی، لامپ‌های هالوژن و بازتاب نور خورشید.

-بیماری‌ای به نام «ناخنکِ چشم» می‌تواند روی سفیدی چشم‌هایمان تأثیر بگذارد که در واقع توموری است که در بخش ملتحمه چشم و اغلب در کنج داخلی چشم شما رشد می‌کند. در اکثر موارد این مشکل نیازی به درمان ندارد اما اگر مشکلی برایتان پیش آمد حتما به چشم‌پزشک مراجعه کنید.

-حساسیت به نور ممکن است برای هرکسی اتفاق بیفتد، حتی اگر فرد دچار بیماری شاخصی نباشد که مسبب آن شود. میزان حساسیت برخی از ما نسبت به نور نسبت به دیگران بیشتر است و چشمان ما با بالا رفتن سن به مراتب حساسیت بیشتری به نور پیدا می‌کند.