: سلول های بند ناف به ارتباط نورون های چشمی کمک می کنند

سلول های جداسازی شده از بافت بند ناف مولکول هایی را تولید می کنند که به نورون های شبکیه رت کمک می کنند رشد کرده، ارتباط برقرار کرده و زنده بمانند. محققین در دانشگاه Duke نشان داده اند که این مولکول ها که ترومبوسپوندین نام دارند، ممکن است برای درمان بیماری های تحلیل برنده چشمی مفید باشند.به گزارش "انجمن حمایت ازبیماران چشمی آرپی،لبر و اشتارگات در ایران" به نقل از medicalxpress، سلول های مشتق از بافت بند ناف(hUTC) با سلول های خونی مشتق از خون بند ناف متفاوت هستند و در این مطالعه نیز محققین اثرات این سلول های مشتق از بند ناف را روی رشد نورون های جداسازی شده از شبکیه چشم رت ها بررسی کردند. در طراحی آزمایش شان، آن ها اجازه دادند که این دو نوع سلول در یک مایع یکسان و بدون ارتباط فیزیکی با یکدیگر غوطه ور باشند. نورون های شبکیه ای در این محیط مایع و در حضور سلول های مشتق از بافت بند ناف ارتباطات جدیدی به نام سیناپس ایجاد کردند و زوائد عصبی شان(نوریت) آن ها طویل تر شد و این امر منجر به بوجود آمدن ارتباطات بیشتر شد. این سلول ها در مقایسه با نورون هایی که به تنهایی کشت داده شده بودند بقای بهتری نیز داشتند. در نتیجه محققین به این نتیجه رسیدند که در پیرامون نورون هایی که در حضور سلول های مشتق از بافت بند ناف کشت داده شده اند، باید چیز متفاوتی وجود داشته باشد. با استفاده از مجموعه ای از آزمایشات، آن ها دریافتند که مولکول های نسبتا بزرگی به نام های ترومبوسپوندین1، 2 و 4 مسئول این اثرات می باشند. بلوک کردن این مولکول ها موجب کاهش ارتباط بین نورون ها شد. در نتیجه محققین دریافتند که TSP1، TSP2و TSP4 برای ایجاد نوریت و ارتباطات جدید ضروری هستند.