به گزارش "انجمن حمایت ازبیماران چشمی آرپی،لبر و اشتارگات در ایران" به نقل ازmedicalnewstoday، با رشد دو نوع سلول بنیادی در محیط کشت سه بعدی و اندازه گیری توانایی آن ها در سلول های شبکیه، محققین در بیمارستان تحقیقاتی کودکان St. Jude دریافتند که یک نوع از سلول ها در تولید سلول های شبکیه به نحو بهتری عمل می کنند. این مطالعه نه تنها سلول بنیادی مناسب را معرفی می کند بلکه نشان دهنده یک روش استانداردسازی شده برای کیفی کردن موثر بودن سلول های بنیادی مختلف برای برخی درمان ها است.در مطالعات اولیه، محققین به ارزیابی این مطلب پرداختندکه آیا سلول های بنیادی می توانند به سلول های تمایز یابند که طی بیماری هایی مانند دژنراسیون ماکولای وابسته به سن یا رتینیت پیگمنتوزا (RP) و... آسیب دیده اند و یا مرده اند. برخی از این آسیب ها منجر به نابینایی در افراد می شوند. محققین دو نوع از سلول های بنیادی به بنام سلول های بنیادی پرتوان القایی را با هم مقایسه کردند. این دو نوع سلول ها یکی از سلول های فیبروبلاستی پوست مشتق شده بودند و دیگری از سلول های چشمی بالغ به نام سلول های گیرنده نوری استوانه ای مشتق شده بودند. محققین پیش از این تصور می کردند که نمی توان سلول های بنیادی پرتوان القایی را از نورون ها بدون ایجاد یک موتاسیون خاموش کننده ژن p53 ایجاد کرد. اما در این مطالعه محققین روشی را ایجاد کرده اند که نیازی به غیرفعال سازی p53 ندارد. این تکنیک کشت سه بعدی شامل احاطه کردن نورون هایی که متحمل بازبرنامه ریزی می شوند با نورون های طبیعی شبکیه است تا محیط طبیعی تری برای تولید سلول های بنیادی از نورون ها ایجاد کنند. در کنار این تکنیک کشت سه بعدی، محققین از مجموعه ای از تست ها به نام STEM-RET استفاده کردند که قادر است دقیقا نشان دهد که چگونه سلول های شبکیه ای مختلف قادر به  تولید موفقیت آمیز سلول های شبکیه هستند. آنالیزها نشان داد که سلول های بنیادی مشتق از سلول های استوانه ای قادر به تولید سلول های شبکیه بیشتری در مقایسه با سلول های بنیادی فیبروبلاستی هستند. سلول های شبکیه مشتق از فیبروبلاست ها برخی از انواع سلول های لازم برای شبکیه کاملا دارای عملکرد را تولید نمی کنند. محققین تفاوت های موجود بین این دو نوع سلول را در تولید سلول های شبکیه، به تفاوت های اپی ژنتیکی ربط می دهند. محققین براین باورند که انواع سلول های بنیادی مختلف دارای یک حافظه اپی ژنتیکی هستند که روی تولید سلول های تمایز یافته مختلف اثر می گذارند. در آنالیزهایشان محققین نوعی سوئیچ اپی ژنتیکی به نام CTCF را شناسایی کردند که در حافظه اپی ژنتیکی سلول های بنیادی مشتق از سلول های استوانه ای نقش دارند و این سوئیچ موجب ارجحیت این سلول های بنیادی استوانه ای بر سلول های بنیادی فیبروبلاستی می شود.