سلول ها دارای بیرون زدگی های انگشت مانندی هستند که از آن ها برای حس کردن محیط پیرامون شان استفاده می کنند. آن ها می توانند محیط شیمیایی را تشخیص داده و محیط فیزیکی شان را با استفاده از حسگرهای فوق حساس حس کنند. به گزارش"انجمن آرپی، لبر و اشتارگات در ایران" به نقل از medicalxpress، مطالعه ای جدید به و سیله محققین در انستیتو Bohr نشان می دهد که چگونه ساختارهای انگشت مانند به نام فیلوپودیا می توانند خودشان را در یک محیط دینامیک کشیده، منقبض یا خمیده کنند. در بسیاری از فرایندهای بیولوژیک، برهمکنش ها و ارتباطات سلول با محیطش برای عملکرد آن بسیار مهم است. برای حس کردن پیرامون، سلول ها از ساختارهای انگشت مانندی که شبیه بیرون زدگی های لوله مانند از غشای سلولی هستند، استفاده می کنند.
این ساختارها که فیلوپودیا نام دارند می توانند محیط فیزیکی و شیمیایی پیرامون را شناسایی کنند. برای مثال، سلول ها این ساختارها را برای تکوین صحیح جنین و رشد سلول های عصبی زمانی که احتیاج به مهاجرت دارند استفاده می کنند. اما چه مکانیسمی به فیلوپودیاها اجازه حرکت می دهد یا چگونه آن ها حرکت شان را کنترل می کنند؟ آن ها به مطالعه ویژگی های فیزیکی فیلوپویا با استفاده از یک optical trap پرداخته اند. آن ها دریافتند که اکتین درون فیلوپودیا یک حرکت چرخشی مشخص را انجام می دهند و زمانی که می خواهند به عقب برگردند این حرکت به صورت مارپیچی در می آید. این چین خوردگی های مارپیچی در زمان انقباض با استفاده از میکروسکوپ فلورسنت فیلم برداری شد.
مکانیسم چرخشی که تبدیل به مارپیچی می شود برای این که فیلوپودیاها محیط پیرامونی شان را بشناسند بسیار حیاتی است. این نتایج جدید مکانیسم جدید و جالبی را نشان می دهد که چرخش تبدیل به خصوصیت های مکانیکی می شود که برهمکنش سلول با سلول های مجاور را مقدور می سازد. این محققین می گویند که این ساختارهای مارپیچی یا دوکی در طبیعت در هرجایی مانند پیچش های رشته های DNA، مژه های مومانند و فلاژله آ یافت می شوند.