یکی از ویژگی های قابل توجه سلول های بنیادی پرتوان نامیرا بودن آن ها در شرایط آزمایشگاه است به نحوی که آن ها تحت شرایط مناسب به خوبی تقسیم می شوند و رشد می کنند. به نظر این توانایی در سلول هایی که پایین دست مسیر تکوین قرار دارند و به آن ها سلول های پیش ساز می گویند نیز وجود داشته باشد. به گزارش"انجمن آرپی، لبر و اشتارگات در ایران" به نقل ازmedicalnewstoday، تیمی از محققین در انستیتو Morgridge راهی را برای تحمیل مرحله شبه نامیرایی در سلول های پیش ساز موشی تولید کننده خون و بافت عروقی پیدا کرده اند. با تنظیم شمار کمی از ژن ها، سلول ها در مرحله خودنوزایی گیر می افتند و قادر به تولید سلول های اندوتلیال ، خون و عضلات صاف هستند. این یافته ها به روش جدید بالقوه ای برای تکوین سلول ها در محیط آزمایشگاه و برای استفاده در غربالگری دارویی، درمان ها و ابزارهای تحقیقاتی پایه اشاره دارند.  دکتر Vereide می گوید: به طور طبیعی سلول های پیش ساز بی دوام هستند و می توانند برای تمایز به انواع خاصی از سلول ها مورد استفاده قرار گیرند اما راهی را برای تغییر این فرایند یافته ایم. طی تکوین، سلول های عروقی و خون از سلول های پیش سازی به نام همانژیوبلاست منشا می گیرند. این پروژه تحقیقاتی شش فاکتور رونویسی را روی سلول ها شناسایی کردند که به همانژیوبلاست ها اجازه می دهد طی چندین نسل تکثیرشان را حفظ کنند. یکی از عناصر جالب این تحقیق می تواند به میزان بسیار زیادی راندمان ایجاد انواع سلول ها را بهبود ببخشد که این امر از نظر تحقیقاتی و درمانی بسیار ارزشمند است. تفاوت سلول های پیش ساز و سلول های بنیادی جنینی در این است که برای ایجاد نوع خاصی از سلول، سلول های بنیادی جنینی باید از مراحل بسیار بیشتری عبور کنند اما این سلول های پیش ساز به ایجاد یک سلول دارای عملکرد بسیار نزدیک تر هستند و این مطلب دارای ارزش پزشکی است. دکتر Vereide می گوید که این تحقیق اصلی را اثبات می کند که بیان می کند که مرحله شبه نامیرایی منحصر به سلول های بنیادی نیست. وی می گوید که گام بعدی مطالعه سلول های بنیادی انسانی برای ساخت سلول های پیش ساز خواهد بود که می تواند کاربردهای وسیعی داشته باشد.