در تعریف اطباء ویژگی فصل پاییز، زردی برگ درختان، روزهای گرم و شب‌های سرد است. در این فصل بروز افسردگی، بیماری‌های پوستی مانند اگزما، سکته مغزی و بیماری‌های طحال بیشتر است. به گزارش"انجمن آرپی، لبر و اشتارگات در ایران" به نقل از تسنیم، تغییراتی که در فصول مختلف در طبیعت رخ می‌دهد، بر انسان به عنوان جزئی از آن تأثیر می‌گذارد. توجه به این تغییرات و تدابیر خاص هر فصل در طب سنتی و آداب و رسوم ایرانی جایگاه خاصی داشته است. رعایت اصول ضروری ششگانه (سته ضروریه) از جمله تغذیه، خواب، بیداری، حرکت و سکون برای حفظ سلامتی افراد اهمیت دارد. منظور از هر فصل تعریفی است که اطباء آن را بیان کرده‌اند که با زمان نجومی فصول کاملاً منطبق نیست. در تعریف اطباء ویژگی فصل پاییز، زردی برگ درختان، روزهای گرم و شب‌های سرد است. مزاج فصل پاییز سرد و خشک است و خشکی بیشتری نسبت به تابستان دارد. در پاییز تولید سودا افزایش می‌یابد، به همین دلیل این فصل مناسب سن کهولت (بین 40 تا 60 سالگی) نیست. شیوع بیماری‌ها در این فصل بسیار زیاد است. یکی از دلایل آن اختلاف دمای شب و روز است. در این فصل بروز افسردگی، بیماری‌های پوستی مانند اگزما، سکته مغزی و بیماری های طحال است. در طب سنتی دستورات خاصی تحت عنوان تدابیر برای هر فصل ارائه شده است و رعایت آنها سبب می‌شود تا عوارضی ناشی از این تغییرات به حداقل برسد. لازم به ذکر است که این تدابیر برای افراد سالم است و در صورت وجود هر بیماری، تدابیر خاص توسط پزشک ارائه می‌شود.

تدابیر پائیز:
1) استفاده از غذاهای با مزاج گرم مثل گوشت بره و مرغ
2) استفاده از شیرینی های طبیعی مانند انواع حلوا و خوراکی های حاوی شکر، مغز بادام و پسته، مصرف خرما فقط در مناطقی که خرما رویش دارد، توصیه می شود. خوردن خرما در حد زیاد در مناطق دیگر به شدت سودازا است.
3) خوردن میوه‌های مناسب مثل به، سیب، گلابی، انار و انگور شیرین، لازم به ذکر است مصرف زیاد میوه‌های آبدار مانند خیار در این فصل توصیه نمی شود.
4) پرهیز از غذاهای مجفف مانند غذاهای حاوی بادمجان، عدس.
5) پرهیز از مصرف انواع برنج، گوشت گاو و سرخ کردنی‌ها
6) اجتناب از نوشیدن آب سرد
7) خودداری از خوابیدن در مکان های سرد. این کار می تواند احتمال بروز زکام را افزایش بدهد.
8) تفریح و سرور و زدودن غم و اندوه (همان طور که قبلاً ذکر شد، شیوع افسردگی در این فصل زیاد است).
9)تقویت و روح
10) اجتناب از برهنه بودن سر در هوای آزاد (پیشگیری از زکام)
11) پرهیز از استحمام با آب سرد
12) استحمام روزانه یا یک روز در میان با آب نیم گرم برای جلوگیری از خشکی پوست
13) بکارگیری روغن هایی مانند بنفشه و بادام جهت رطوبت بخشی به پوست
14) پرهیز از افراط در آمیزش جنسی
15) عدم استفاده از مسهلات قوی ، فصد و حجامت، قی کردن و هر کاری که سبب کاهش خون و خشکی بدن می‌شود.
16) خواب مناسب چرا که بیدار ماندن زیاد نیز سبب خشکی بیشتر می‌شود.
17) پرهیز از خوابیدن با معده پر
18) بکارگیری رشد مناسب برای پاکسازی (با نظر پزشک متخصص طب سنتی) تا از تجمع بیش از حد مواد زائد در زمستان جلوگیری شود. البته پاکسازی برای همه افراد توصیه نمی شود.