محققین با بازبرنامه ریزی سلول های خود بیماران به iPSCها، توانسته اند مدل مناسبی را برای مطالعات مولکولی و دارویی پارکینسون و ALS ارائه دهند. به گزارش"انجمن آرپی، لبر و اشتارگات در ایران"به نقل ازnews-medical.net، از سال 2006 دکترSterneckert و همکاران به دنبال ایجاد مدلی برای بیماری پارکینسون و آمیوتروفیک جانبی اسکلروزیس(ALS) بوده اند. به همین منظور، آن ها سلول های انسانی را به سلول های بنیادی پرتوان القا شده(iPS) بازبرنامه ریزی کردند. با کمک این مدل های تولید شده به صورت اختصاصی برای بیماران، این محققین امیدوار هستند که درمان های جدیدی را برای بیماری پارکینسون و ALS ایجاد کنند. بیماری پارکینسون و ALS بیماری های بزرگسالی هستند که به طور متوسط در سنین 60 به بالا اتفاق می افتند. پارکینسون دومین بیماری شایع در جهان است که با افزایش سن جمعیت ها میزان شیوع آن نیز افزایش می یابد و بیماری ALS نیز شایع ترین بیماری مربوط به نورون های حرکتی است. در گذشته محققین از مدل های جانوری و رده های سلولی برای مطالعه این بیماری ها استفاده می کردند. اما هر دو نوع سیستم می توانند رفتاری متفاوت از آن چه به طور واقعی در این بیماری ها اتفاق می افتد داشته باشند.
این محققین رده های سلول های پرتوان القا شده را از سلول های خود بیماران ایجاد کردند که دارای فنوتیپ قابل مشاهده و ژنوتیپ شناخته شده بودند. با استفاده از این رده های سلول های پرتوان القا شده، محققین آمریکایی در زمینه سلول های بنیادی قادر به ایجاد شمار نامحدودی از سلول های تمایز یافته مانند سلول های عصبی هستند که در بیماری پارکینسون و ALS تحت تاثیر قرار می گیرند. با استفاده از این سلول های عصبی، ما قادر به شبیه سازی فرایندهای بیماری زای منجر به پارکینسون و ALS در آزمایشگاه هستیم و می توانیم مکانیسم های مولکولی منجر به این بیماری ها را مطالعه کنیم. به طور همزمان این سلول های بنیادی پرتوان القا شده منبعی تقریبا پایان ناپذیر از سلول های عصبی انسانی هستند که می توانند برای کشف داروها یا مطالعات داروسازی در مورد این بیماری ها مورد استفاده قرار گیرند.