در حال حاضر علاقه بسیاری در استفاده از سلول های بنیادی مزانشیمی (MSC) برای مداخلات درمانی در بسیاری از بیماری ها وجود دارد. برای سرعت بخشیدن به استفاده درمانی سلول های بنیادی ما باید بدانیم که آنها چگونه محیط خود را احساس کند. مژه های اولیه اندامک های حسی خارج سلولی هستند که در اکثر سلول های با رشد متوقف شده وجود دارند و اطلاعات محیط سلولی را به سلول ها منتقل کرده و آبشارهای سیگنالینگی را که تأثیرات عمیقی بر تکوین، چرخه سلولی، تکثیر، تمایز و مهاجرت دارند تحریک می کنند. سلول های در حال مهاجرت برخورد متفاوتی با فشاراکسیژن دارند، بنابراین ما اثر فشار اکسیژن را در مژه ها مورد بررسی قرار دادیم. با استفاده از سلول های استرومایی مغز استخوان ( (BMSCs که به سلول های بنیادی مزانشیمی مشتق ازمغز استخوان نیز مشهور هستند، ما دریافتیم که فشاراکسیژن به طور قابل توجهی برطول مژه ها درسلول های بنیادی مزانشیمی مغز استخوان اولیه تاثیرمی گذارد. قرار گرفتن مزمن درمعرض هیپوکسی به طور خاص ژن های دخیل در مسیرسیگنالینگ hedgehog را تنظیم کرده و پروتئین های Smo و Gli2 را مجددا درمژه ها جمع می کند. ما با بررسی اثرات مهاجرت کموتاکسیک درمژه ها ، مژه های بلندتری را درسلول های در حال مهاجرت مشاهده کردیم که به شدت تحت تاثیر فشار اکسیژن بودند. در نهایت، با استفاده از مدل سازی کامپیوتری ارتباط بین مهاجرت و مسیرهای سیگنالینگ مژه سازرا شناسایی کرده ، نقش جدید سیگنالینگ HSP90 و PI3K را در تنظیم طول مژه های سلول های بنیادی مزانشیمی مغز استخوان مشخص کردیم. این یافته درک فعلی ما را از سازگاری سلول های بنیادی مزانشیمی مغز استخوان به هیپوکسی افزایش داده و سبب پیشبرد دانش ما در مورد زیست شناسی این سلول ها و تنظیم مژه می شود.